Mae Daf y gath wedi blino. Dim ond bach o amser dawel y mae e eisiau.
Mae Keith y gwrden wastad yn dawel. Yn dew ac yn rownd mae e, ac all e ddim symud. Mae Daf y gath yn mynd i eistedd wrth ochr Keith.
– Shwmae, Keith, meddai Daf, mewn sibrwd.
– , meddai Keith.
Mae popeth yn wych tan i’r Frenhines Branwen achosi ffrwydrad mawr.
– Sori, meddai hi.